บ้านพักคนชราแห่งหนึ่งในแคลิฟอร์เนีย ส่งจดหมายแจ้งเตือนคุณยายวัย 96 ปี โดยระบุว่า เธอจะต้องย้ายออกไปภายใน 3 วัน หลังจากได้รับจดหมาย ถ้าหากเธอไม่จ่ายเงินค่าที่พักจำนวน 110,000 ดอลลาร์สหรัฐ (ประมาณ 3.7 ล้านบาท) ทั้งที่เธออาศัยอยู่ที่นี่มานานถึง 22 ปี ภายใต้เงื่อนไขสัญญาเดิมที่อนุญาตให้เธอพักอยู่ได้ตลอดชีวิต
คุณยายจีน จาคส์ ให้สัมภาษณ์ผู้สื่อข่าวว่า ก่อนหน้านี้ เธอได้เซ็นสัญญาแบบตลอดชีพกับบริษัทแคลิฟอร์เนีย-เนวาดา เมโธดิสต์ โฮมส์ เมื่อปี 2545 เพื่อสิทธิในการพักอาศัยอยู่ที่บ้านพักคนชราฟอเรสต์ ฮิลล์ แมเนอร์ ในเมืองแปซิฟิกโกรฟ รัฐแคลิฟอร์เนีย ได้ตลอดชีวิตตามเงื่อนไข
จีน จาคส์ ได้สิทธิในการเข้าพักโดยจ่ายเงินดาวน์จำนวน 250,000 ดอลลาร์สหรัฐ (ราว 8.56 ล้านบาท) และจ่ายค่าเช่ารายเดือน 5,000 ดอลลาร์สหรัฐ (ราว 171,330 บาท) ทุกเดือน จนกว่าเงินออมของเธอจะหมดบัญชี
ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อบริษัทแคลิฟอร์เนีย-เนวาดา เมโธดิสต์ โฮมส์ ล้มละลายและต้องขายกิจการให้กลุ่มบริษัทแปซิฟิกโกรฟ ซีเนียร์ลิฟวิง ในปี 2565
แปซิฟิกโกรฟ ซีเนียร์ลิฟวิง ซึ่งให้บริการด้านที่พักอาศัยและดูแลชุมชนผู้สูงอายุ ซื้อกิจการของบริษัทแคลิฟอร์เนีย-เนวาดา เมโธดิสต์ โฮมส์ มาพร้อมกับเงื่อนไขว่าจะต้องปฏิบัติตามสัญญาเดิมของบรรดาผู้เช่าที่พักที่เซ็นสัญญาพักอาศัยตลอดชีพ ซึ่ง จีน จาคส์ ก็คิดว่าทางแปซิฟิกโกรฟจะทำตามสัญญาเดิม
แต่เมื่อวันที่ 16 ส.ค. 2567 บริษัทแปซิฟิกา ซีเนียร์ลิฟวิง จากซานดิเอโก ซึ่งเป็นบริษัทแม่ของแปซิฟิกโกรฟ ซีเนียร์ลิฟวิง กลับส่งหนังสือแจ้งเตือนให้คุณยายวัย 96 ปี ว่าเธอมีเวลาเพียง 3 วัน ในการจ่ายเงินค่าเช่าที่พักจำนวน 110,000 ดอลลาร์สหรัฐ (ประมาณ 3.7 ล้านบาท) ไม่เช่นนั้นเธอจะถูกไล่ออกออกจากที่พัก
จีน จาคส์ เล่าว่า เธอรู้สึกช็อกมาก เพราะเธอย้ายมาอยู่บ้านพักคนชราแห่งนี้ ด้วยความคาดหวังว่าจะได้รับการดูแลไปตลอดชีวิต เธอและกลุ่มผู้สนับสนุนผู้สูงอายุพบว่าสัญญาเดิมของเธอได้รับการยกเว้นจากผลทางกฎหมาย แต่ไม่รวมถึงเงื่อนไขที่รับประกันว่าเธอจะสามารถพักอาศัยอยู่ในที่พักแห่งนี้ไปตลอดชีวิต
“เธอใช้เงินออมและเงินทั้งหมดของเธอจ่ายให้ที่นี่” บ็อบ แซดเลอร์ ประธานสมาคมกลุ่มผู้อยู่อาศัยของแปซิฟิกโกรฟ ซีเนียร์ลิฟวิง กล่าวกับผู้สื่อข่าวโทรทัศน์ KSBW “ผมไม่สนใจว่าผลทางกฎหมายจะเป็นอย่างไร ในแง่ของศีลธรรมแล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่ควรทำแม้แต่จะคิด”
แซดเลอร์ บอกกับทางผู้สื่อข่าวว่า สัญญาที่ยินยอมให้พักอาศัยและได้รับการ “ดูแลตลอดชีวิต” เช่นที่ ฌาคส์ ลงนามในปี 2545 ถือเป็นสัญญาที่ไม่มีเงื่อนไขกับเจ้าของบริษัทเดิมเท่านั้น ไม่ใช่กับแปซิฟิก ซีเนียร์ ลิฟวิ่ง
อย่างไรก็ตาม เอลิซาเบธ คัมโปส ผู้จัดการโครงการของสมาคมผู้สูงอายุบอกผู้สื่อข่าวว่า หนังสือแจ้งการขับไล่ของ จาคส์ ไม่ได้รับการอนุมัติจากสำนักงานออกใบอนุญาตให้บริการดูแลชุมชน ซึ่งเป็นหน่วยงานของรัฐบาลแคลิฟอร์เนีย ที่ดูแลสถานที่ประเภทนี้ นอกจากนี้ หนังสือแจ้งดังกล่าวก็ไม่ได้แจ้งให้ทราบถึงวิธีการอุทธรณ์การขับไล่
“คุณรู้ไหม มันน่าหงุดหงิด คุณต้องโกรธแน่ เมื่อรู้ว่านี่คือผู้สูงอายุ” คัมโปส บอกผู้สื่อข่าว “คนๆ นี้ จะไปอยู่ที่ไหนได้อีก”
คัมโปสและคนอื่นๆ กำลังต่อสู้เพื่อให้แปซิฟิก ซีเนียร์ ลิฟวิ่ง ทำสิ่งที่ถูกต้องและรักษาสัญญาเดิมไว้ เพื่อที่ จาคส์ จะได้อยู่ในที่พักที่เธอเรียกว่าบ้านมาเป็นเวลา 22 ปี
ตั้งแต่ได้รับหนังสือแจ้งการขับไล่ สำนักงานใหญ่ของสถานที่ดังกล่าว ก็ไม่ได้ติดต่อ จาคส์ เลย ตามรายงานข่าว สมาคมผู้สูงอายุและคณะกรรมการผู้อยู่อาศัยพยายามติดต่อสำนักงาน แต่ยังไม่ได้รับคำตอบ
จาคส์ ซึ่งอายุครบ 96 ปี ในเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา กล่าวว่า เธอไม่มีแผนจะออกจากบ้านพักแห่งนี้
“ฉันจะไม่ออกไป พวกเขาจะต้องเป็นคนฝังศพฉันในวันข้างหน้า เพราะฉันไม่มีที่ไปแล้ว” เธอประกาศต่อหน้าผู้สื่อข่าว “พวกเขาเอาเงินของฉันไปหมดแล้ว”
ที่มา : skynews.com.au
เครดิตภาพ : GETTY IMAGES
