จากตอนที่แล้ว ได้แชร์เรื่องราวของน้องแจ็ค สุนัขของผู้เขียนที่จากไปดาวหมาเพราะโรคกระเพาะบิด ซึ่งเป็นเรื่องที่คนชอบเลี้ยงสุนัขควรทราบอย่างยิ่ง เนื่องจากถ้าสังเกตเห็นช้า น้องมีโอกาสตายสูงมาก ๆ
โรคนี้เกิดได้กับสุนัขทุกสายพันธ์ุ แต่ส่วนใหญ่สุนัขที่เสี่ยงมาก จะเป็นสุนัขที่มีหุ่น ช่วงท้องลึก แต่แคบ อย่างเยอรมันเชเพิร์ด หรือ อัลเซเชียน, เกรตเดน, พูเดิล เหตุที่เสี่ยงกว่าเพราะช่วงที่ลึกนั้น มีพื้นที่ให้ลำไส้และกระเพาะได้มีโอกาสเคลื่อนที่และพลิกตัวได้ง่ายกว่า ปัจจัยต่อมาคืออายุสุนัขเมื่ออายุมากขึ้น พวกเส้นเอ็น พังผืด ตลอดจนกล้ามเนื้อต่าง ๆ ก็หย่อนยาน ไม่กระชับ ทำให้กระเพาะมีโอกาสเคลื่อนที่ บิดได้มากขึ้นความเร็วในการกินอาหารก็สำคัญ สุนัขที่กินเร็ว มักจะเสี่ยงมากกว่าสุนัขที่กินช้าด้วย
การป้องกันเบื้องต้น เวลาให้อาหารสุนัขไม่ควรให้อาหารยกสูง หรือให้ขนมโดยการล่อน้องกระโดดกิน เนื่องจากยกจานอาหารขึ้นสูงนั้นทำให้เกิดความเสี่ยงมากขึ้น ในการเกิดอาการนี้ ยิ่งยกสูงมากเท่าไรยิ่งเสี่ยงให้สุนัขกลืนอากาศเข้าไปมากขึ้น จำนวนมื้ออาหารไม่ควรให้แค่มื้อเดียวในปริมาณมาก ๆ แต่ต้องแบ่งให้ทีละน้อยแต่บ่อย ๆ จะดีกว่าการกินมากในมื้อเดียวทําให้กระเพาะมีโอกาสขยายใหญ่ได้
ข้อมูลบางส่วนได้ระบุถึง สุนัขที่มีปัญหาทางอารมณ์ เช่น เครียดง่าย ขี้กังวล หรือ ขี้กลัว ควรได้รับการฝึกเพื่อพัฒนาอารมณ์ในบางสถานการณ์ อาจใช้ยากล่อมประสาทช่วยได้
ทั้งหมดนี้ผู้เขียนหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะมอบความรู้ของโรคกระเพาะบิดให้คนรักสัตว์เลี้ยงทุกท่านหมั่นสังเกตอาการของน้อง ๆ เพื่อจะได้รีบทำการรักษาได้ทันท่วงที จะได้ไม่ต้องเสียน้ำตาทีหลัง.
ขอบคุณข้อมูลจาก gsd.in.th
