ชื่อนี้อยู่ยืนยงในวงการกีฬาไทยมานานหลายสิบปี
“แวว” สายสุนีย์ จ๊ะนะ สุดยอดนักวีลแชร์ฟันดาบ
แล้วไม่ใช่แค่มีแต่ชื่อเก่าๆ เท่านั้น เธอยังรักษามาตรฐานระดับสูงไว้ได้ตลอด จนถึงวันนี้ราว 30 ปีในวงการ กับวัย 50 ปี ก็ยังยอดเยี่ยม
เหรียญทองฟันดาบเซเบอร์ คลาส B หญิง พาราลิมปิกเกมส์ เมื่อช่วงเช้ามืดวันที่ 4 ก.ย.67 เป็นเหรียญทองพาราลิมปิกเกมส์ เหรียญที่ 3 ในชีวิต
ความพิเศษคือ ก่อนจะถึง ปารีสเกมส์ กับ 6 พาราลิมปิก 2 ทอง 1 เงิน 2 ทองแดง แทบทั้งหมดมาจากเอเป้ และมีฟอยล์ 1 ทองแดง โดยไม่มีเหรียญเซเบอร์เลย
แต่เธอมาปลดล็อกสำเร็จที่ปารีส
เส้นทางยังไม่จบ ยังมีอีเวนท์ฟอยล์ และเอเป้ ที่มีสิทธิ์บวกเหรียญทองให้ทัพไทยอีก
ความสำเร็จ ยังตามมาเรื่อยๆ
เส้นทางของ “แวว” สายสุนีย์ จ๊ะนะ สาวจาก จ.เชียงใหม่ คล้ายๆ กับนักกีฬาพาราหลายคน ที่ต้องผ่านการสู้ชีวิตมาอย่างโชกโชน
พิการทางขา เพราะอุบัติเหตุรถชนตั้งแต่ยังวัยรุ่น และแว้บความคิดก็เหมือนคนทั่วไป ที่ชีวิตเปลี่ยนแบบสุดขั้ว การอยากลาโลกย่อมมีช่วงที่คิดถึง
กำลังใจจากครอบครัว และการที่ต้องการพึ่งตัวเองให้ได้ จึงเข้าไปศูนย์ฟื้นฟูอาชีพคนพิการหยาดฝน สังกัดชมรมล้านนา จ.เชียงใหม่
หันสู่การเล่นกีฬาเริ่มเล่นกีฬาจากวีลแชร์บาสเกตบอล ถึงกับติดทีมชาติ ก่อนเล่นฟันดาบตามคำแนะนำของโค้ชฮ่องกง
ด้วยความมานะซ้อมหนัก เธอเปิดโลกใหม่ สร้างความสำเร็จกับประเทศชาติ กับตัวเอง และแน่นอน ค่าตอบแทนก็ตามมา ที่ทำให้ยกระดับพัฒนาคุณภาพชีวิตได้
สายสุนีย์ เดินหน้าทำผลงานมาโดยตลอด แม้มีช่วงดีบ้าง ไม่ดีบ้าง แต่ว่ากันไปแล้ว เธอก็ไม่เคยหลุดจากระดับท็อปเลย
พาราลิมปิกเกมส์ หนนี้คือครั้งที่ 6 เริ่มจาก 2004 ทองเอเป้, ทองแดงฟอยล์, 2008 ทองแดง เอเป้, 2012 ทองเอเป้, 2016 เงินเอเป้, 2020 ทองแดง เอเป้ ก่อนที่ 2024 เปิดหัวสวยจากเซเบอร์
นอกจากนี้ ยังคว้าแชมป์โลกเอเป้ บุคคล 5 สมัย(2010, 2011, 2013, 2015, 2023)
เหรียญทองเอเชียนพาราเกมส์ เอเป้ บุคคล 1 สมัย ที่หางโจว
กำลังใจชั้นดี ของ “แวว-สายสุนีย์” คือลูกสาวน่ารัก น้องฤทัย วัย 9 ขวบ ที่พูดคุย สื่อสารกันตลอด
ความน่ารักสดใสของลูกสาวของเธอ เป็นคนชอบร้องเพลง ชอบเต้น เคยขึ้นเวทีในงานเลี้ยงนักกีฬาพาราลิมปิกเกมส์มาแล้ว
ก่อนแข่งพาราลิมปิกเกมส์ สายสุนีย์ ยอมรับว่า กังวลมาก เพราะมีหลายเรื่อง โดยเฉพาะเพิ่งป่วย จนต้องเข้าโรงพยาบาล ตอนที่เก็บตัวที่ลียง เสียเวลาซ้อมไป
แต่ได้ น้องฤทัย คอยพูดคอยปลอบใจ บอกว่า “แม่ ท่องคาถาชินบัญชรนะ”
สิ่งที่พิสูจน์ได้แน่นอน กับประโยชน์ของบทสวดนี้ คือด้วยความยาวของบทสวด ทำให้ผู้ที่ท่อง “มีสมาธิ”
สมาธิ ที่เป็นสิ่งสำคัญ สู่การชนะนักกีฬาจีนในรอบชิงชนะเลิศ ทั้งที่เธอบอกว่า ปกติถ้ามาเสมอ 14-14 ทีไร เธอเสร็จทุกที เพราะมักคุมตัวเองไม่ได้
แต่ไม่ใช่กับครั้งนี้ ที่ แวว บอกว่ามีสติเต็มเปี่ยม เอาชนะความคิดฟุ้งซ่าน
จนนำมาสู่ชัยชนะ
ในวัย 50 ปีของเธอ ผมเคยถาม สายสุนีย์ เมื่อไม่นานมานี้ว่า มีแพลนจะเลิกเล่นไหม
คำตอบคือ “ไม่”
“ถ้าร่างกายยังไหว ถ้าทีมชาติยังต้องการ เธอก็เล่นต่อ”
กีฬาฟันดาบนอกจากรายได้ตอบแทน ก็คือการมีสังคม การมีเป้าหมายในชีวิต การซ้อม การแข่งคือความสุข
เธอรักกับการออกจากบ้านไปฝึกซ้อม ไปเจอเพื่อนๆ เจอโค้ช นอกจากได้ซ้อม ก็ได้พูดคุยแลกเปลี่ยน
เมื่อมีความสุขกับการซ้อม การแข่ง ผลลัพธ์ก็ออกมาดี
ยิ่งมีกำลังใจจากลูกสาวตัวน้อย
นั่นทำให้ สายสุนีย์ จ๊ะนะ ยังอยู่บนบัลลังก์ราชินีกีฬาไทย และกีฬาโลกอย่างยิ่งใหญ่ จวบจนทุกวันนี้.
*** วุฒินล ***
